II آوازخدایان -

اثر مولاناالمعظم حضرت شاه­مقصود صادق عنقا


دل فرشتگان آسمانی مملو از امید و آرامش است

هر اندیشه ای که برای تحکیم مبانی سعادت و آرامش درونی انسان بکار نرفته بی ارزش است، و هر دانشی که شخصیت ساز نیست بیهوده و تباه است

افکار خام و عقول ناتمام جنین هایش قبل از تولد مرده اند.

فقط انسان واقعی است که شخصیت حیاتی خود را از انگیزه های موهوم بشری دورتر نگاه میدارد.

ارواح عالی، وارد شوندگان بیگانه را از منطقه نفوذ خود بیرون میاندازند و به آنها مجال خودسری نمیدهند، زیرا مقام خداوندی جز صلح و آرامش قانونی نمیپذیرد و در آنجا آشفتگی زمینه ئی برای خودنمائی ندارد.

لطیف ها از سخت ها مقاوم ترند. همواره در آرامش قدرت بیشتری احساس میشود تا در آشفتگی ، در کناره های اقیانوس انقلاب آب افزونتر از نقاط عمیق آن است.

آرامش قلب انسانهای واقعی پرشکوه تر از آشفتگی خاطر عاصیان است .

خدایان مانند ابرها سایه میافکنند و میبارند و ثمرشان افزونی نعمت در زمینهای مستعد است.

زمین های بلند آب را از خود میرانند و گودالها و برکه ها از آن پر شده اشجار و اثمار و ماهیها میآورند و بازسرکشها از افتادگان پند نمیگیرند . آنچه دوروئی ها و خودخواهی ها را پست میکند صبری است که افتادگان در مصائب از خود نشان میدهند 1.


I. Molana Shah Maghsoud Sadegh Angha, Psalm of the Gods, reprinted in The Mystery of Humanity: Tranquility and Survival (Lanham, MD: University Press of America, 1996), 80-81.